آقای من با کوله باری از عدالت خواهد آمد

دوباره ماه شعبان رسید، ماهی که در آن نورهای درخشانی پا به عالم دنیا گذاشتند و با وجود خود به جهان حیاتی دوباره بخشیدند، از میان این گوهر‌های ناب هستی امام'>امام حسین علیه‌السلام و امام عصر(عج) درخشش بیشتری دارند که یکی در سوم شعبان و دیگری در نیمه ماه شعبان گیتی را با آمدنشان نورانی کردند، یکی با نگاه سرخ خویش فداکاری، از جان گذشتن برای دین و پایداری را به ما می‌آموزد و دیگری با نگاه سبزش، امید به آینده، در انتظار عدالت، به دنبال راستی و زیبایی بودن را به ما نوید می‌دهد. این دو امام گرانمایه پیوند‌های ناگسستنی با هم دارند.امام مهدی(عج) در خَلق و خُلق شبیه جدش امام حسین علیه‌السلام می‌باشد و به دنبال برپایی حق و عدالت در سراسر جهان است. یاد امام مهدی(عج) تسکین بخش دل امام حسین علیه‌السلام و یارانش در شب عاشورا است و یاد امام حسین علیه‌السلام، امام مهدی(عج) را در شب و روز نالان قرار داده است. او که هر روز جد غریبش را یاد می‌کند و در سوگ او ماتم می‌گیرد و در انتظار روز عاشورایی است که دستور قیام به او داده شود و کار نیمه تمام جد غریبش را در برپایی دولت کریمه اهل‌بیت به پایان برساند.برای این‌که پیوند میان این دو را فراموش نکنیم؛ در شب میلاد امام زمان(عج)، شب قدر و در دعای ندبه از حسین علیه‌السلام یاد می‌کنیم و شعار سپاهیان حضرت مهدی(عج) «یا لثارات الحسین» است و حضرت مهدی(عج) با یاد او قیام خود را آغاز می‌کند از طرف دیگر در زیارت عاشورا، در میلاد امام حسین علیه السلام و در تعزیت روز عاشورا یاد حضرت مهدی(عج) را فراموش نمی‌کنیم و از خدا می‌خواهیم ما را از یاوران آن امام منتظر برای خونخواهی آن امام شهید قرار دهد.در روایتی می‌خوانیم:حضرت سید الشهدا علیه السلام در کربلا رو به اصحاب و یاور آقای من با کوله باری از عدالت خواهد آمد...

تربیت مهدوی فرزندان آرزوی همیشگی خانواده‌های شیعی این بوده است که فرزندانشان، از محبان و یاران امام زمان(عج) محسوب شوند، اما برای تحقق این خواسته کارهایی که لازم است انجام نمی‌دهند. شاید یک علت آن، نداشتن الگویی در تربیت فرزندان باشد. داستان تولد حضرت ابوالفضل العباس علیه‌السلام، حاوی نکات قابل ملاحظه‌ای است که می‌تواند سر مشقی نیکو برای تربیت مهدوی فرزندان باشد. برای روشن شدن این مطلب، مناسب است، ابتدا به نقل داستان تولد علمدار کربلا و عواملی که آن حضرت را به یار باوفا برای امام زمان دوران خویش تبدیل نمود، اشاره و از آن به عنوان الگو و نمونه‌ای موفق در پرورش فرزندان خویش بهره برداری نماییم. بعد از شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها، امیرمؤمنان حضرت علی علیه‌السلام به برادرش عقیل فرمود: «برای من بانویی انتخاب کن تا از او فرزندان شجاع و دلیری نصیبم شود»؛ گویا حضرت، از همان ابتدا برای تربیت یاور حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام برنامه‌ریزی کرده بود. عقیل نیز که آگاه به نسب قبایل مختلف عرب بود، ‌انگشت اشاره بر ام‌البنین نهاد و حضرت علی علیه‌السلام با او ازدواج کرد تا در روز رویارویی عظیم حق و باطل، فرزندانش یار و یاور امام دوران، حسین بن‌علی علیه‌السلام باشند و مسیر هدایت را تا ابد زنده و روشن بدارند. در حقیقت امام علی علیه السلام فرزند دلبندش را برای واقعه کربلا ذخیره گذاشت و نام بلندش را عباس نهاد.امیرمؤمنان علی علیه‌السلام او را از این رو عباس نامید که به شجاعت، شکوه به صولت و خشم او در پیکار با دشمنان آگاهی داشت.[1] ایشان برای این‌که فرزندی برای یاری حسین علیه‌السلام در واقعه کربلا به جای خود داشته باشد: اوّل آنکه همسری انتخاب می‌کنند که بتواند چنین فرزندانی بیاورد و آقای من با کوله باری از عدالت خواهد آمد...

‌‌ آقای من با کوله باری از عدالت خواهد آمد...

کسی که خواهان ارتباط قلبی با امام عصر است، از یاد و نام محبوب خود غافل نمی‌‏شود و پیوسته در فکر و اندیشه او است. شخص مؤمن، در هیچ حالى از حالات و هیچ وقتى از اوقات و هیچ مکانى از مکان‏‌ها، از یاد امامش و انتظار قدوم مبارک او، خالى و فارغ نیست. روایت شده است: وقتى امام موسى‌بن‌جعفر «علیه السلام» از امام غایب و نعمت باطنى خدا یاد کرد، فردى پرسید: آیا از امامان، کسى غایب مى‏‌شود؟ فرمود: «نعم یغیبُ عن اَبصارِ النّاس شخصُهُ و لا یَغیبُ عن قُلوبِ المؤمنین ذِکرُهُ و هو الثّانى عَشر منّا»؛ (۱) «بلى، شخص او از دیدگاه‏‌هاى مردم غایب مى‏‌شود؛ ولى یاد او از دل‏‌هاى مؤمنان نهان نمى‏‌شود و او دوازدهمین نفر از ما است.» ۱) بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۱۵۰ آقای من با کوله باری از عدالت خواهد آمد...

خواننده: حسین حقیقی هم‌خوان: علی فانی متن نماهنگ «غریبونه»بی‌کس و تنها چه غریبونه،  یه نفر کنج این زندونه چه غمی داره خدا میدونه،  نفساش دیگه رنگِ خونِ اسیر این شبای تاره، رو خاک تیره سر میزاره کسی به جز خدا از حالش خبر نداره ای صید بی‌بال و پر، شفیع روز محشر دخیلک یا مولا موسی بن جعفر ای ماه خونین پیکر شهید داغ مادر دخیلک یا مولا موسی بن جعفر نفس آخر خیلی دلگیره، دیگه از درد دنیا سیره مونسش تنها قل و زنجیره، این دمِ آخر دم میگیره حالا که موندم اینجا تنها غریب و بی‌نشون چون زهرا بیا رضای من ای نور نگاه بابا آقای من با کوله باری از عدالت خواهد آمد...

آقای من با کوله باری از عدالت خواهد آمد...